Hai lieverd! Dag schatje van me! Ik ben het: het zweetdruppeltje dat via je rug je naad inloopt als je in de wintermaanden ’s ochtends dik ingepakt naar je werk of school fietst. Vertel, hoe is het met je? Tijdje niet gezien, hè! Ligt meer aan mij dan aan jou hoor. Ik ben de afgelopen acht maanden op reis geweest, zoals ik dat ieder jaar doe van maart tot eind oktober als er er bij jou niet zoveel te zweten valt op je rug 's ochtends op de fiets.

Ik heb het heeeerlijk gehad, leuk dat je het vraagt! De eerste vijf maanden was ik op Ibiza en kwam ik uit de poriën van zo’n verlepte partyhippie met een witte linnen broek. Oh my Gooood, die vent was achterin de vijftig maar stond zeker vier dagen per week om zeven uur ’s ochtends nog pillen te slikken in de Amnesia. Meestal zat ik gewoon onder z’n oksel, maar als hij het echt bont maakte kwam ik tevoorschijn op zijn bovenlip en kon ik Armin van Buuren achter de decks zien. Nou schat, je snapt: ik heb echt een heeeerlijke tijd gehad.

En jij? Met je ouders naar Texel geweest? Oké, sounds fun. Na Ibiza ging ik naar Thailand, maar daar kwam ik terecht op de onderrug van zo’n 27-jarige yogateef met een quarterlife crisis die zichzelf probeerde te vinden. Ze zat de hele dag een beetje voor zich uit te staren. Ik moest zelfs zes weken mee naar een klooster voor een ‘stilte retrait’. Die meid mocht daar niet eens praten! Sorry hoor, maar… live a little, toch? Koop een bucket gin-tonic aan het strand ofzo, dan ben je zo weer de oude. Haha, ja toch? God, wat miste ik Ibiza toen. Maar ja, ik kon geen kant uit. Het was bloedheet in Thailand en ze bleef maar zweten, dus ik moest iedere dag weer op komen draven op haar onderrug.

Na drie maanden ging ze eindelijk naar huis. Schat, weet ik veel of ze zichzelf gevonden heeft of niet. Dat interesseert me toch niet? Anyway, daarna kwam ik negen uur lang terecht op een vlucht van Duitsland naar China, op het voorhoofd van een morbide obese zakenman met vliegangst. Meetings in Shanghai ofzo. Booooring. Gelukkig kwamen wat oude vriendinnen ook uit de poriën van die dikke kop gekropen, dus lekker de hele vlucht geroddeld.

En nu zit ik bij jou in je naad! Wat zeg je? Ja natuurlijk had ik liever op Ibiza gezeten, maar ik ben blij dat ik je weer zie hoor. Ik ben wel toe aan een paar maanden rust en regelmaat waarin ik iedere ochtend bovenaan je rug moet verschijnen als jij aan het fietsen bent, vervolgens langzaam afdaal naar je bilspleet en daar dan de rest van de dag een beetje kan relaxen. Ga je nog wel eens uit? Ik hou van clubs hè, dat weet je! Misschien kan ik dan een keer mee onder je oksel of in je nek? Bestaat de Roxy nog? Nee? Jammer. Nou ja, we kijken wel hoe het loopt. Zie je morgenochtend!