Je hebt een nieuwe jas nodig en omdat je het zat bent altijd maar met al je online miskopen naar een Kiala-punt te moeten, besluit je weer eens ouderwets te gaan shoppen in een échte winkel. Bereid je voor op deze verschrikkelijke verkopers.

Het 'Ik heb niks te doen maar je moet niet denken dat ik jou ga helpen'-type
Deze stoïcijnse trut heeft schijt aan klanten en haat jou in het bijzonder. Dit werk is maar een bijbaan. Ze wil haar nagels vijlen, een vriendin bellen, verveeld voor zich uitkijken of op Facebook posten hoe saai het vandaag weer in de winkel is, maar even voor jou 'achter kijken' of die bomber er nog in een maat groter is, ho maar.

Het 'Dit staat je fantastisch'-type
Dit is de überverkoper. Moet en zal iets aan je slijten. Iedereen ziet dat een vuilniszak je beter had gestaan dan het veel te strakke fluo buiktruitje dat je nu aanhebt, maar zij blijft volhouden dat deze top voor jou gemaakt is. Kan als ze ontslagen wordt onmiddellijk aan de slag als donateurwerver.

Het 'Zoek je iets speciaals'-type
Je zoekt niets bijzonders, maar deze verkoper geeft je door slinkse, goed gerichte vragen en opmerkingen ('Veel mannen nemen er deze broek bij') het idee dat je eigenlijk toch wel iets meer nodig hebt dan het witte T-shirt waarvoor je even binnenliep. Binnen no time sta je je in vol nieuw ornaat in het kleedhokje te verheugen op de bruiloft waarvan je niet eens wist dat je 'm binnenkort had.

Het 'Het kan me niet schelen dat je wil betalen want ik ben nu even in gesprek met mijn collegaatje'-type
Categorie 'ik zeg, zegt hij, dus ik zeg, waarop hij zegt, nou dus toen zei ik'. Laat je rustig een half uur met je buit aan de kassa staan want het sociale verkeer met haar collega die ook haar beste vriendin is, gaat nu eenmaal voor.

Het 'Probeer anders deze even'-type
Jij hebt al lang gezien dat je in deze winkel geen jas zult vinden, maar deze volhouder moet z’n target halen. Geen moeite is hem te veel: uit het magazijn weet hij zelfs nog een dekbed van twee jaar geleden te toveren dat jou gewéldig staat. Om van 'm af te zijn koop je het nog ook (om het ding drie jaar later ongedragen in je kast terug te vinden).

Het 'Ik ben zelf een klant maar ik wil ook even wat zeggen'-type
Deze vrouw bevindt zich in de paskamer naast je en bekijkt je elke keer met argusogen als je uit het hokje komt. Valt de verkoopster bij, maar laat zich het liefst horen als die juist niet in de buurt is. Spreekt uit jaloezie en zal je in principe alles wat je past afraden: "Ik zou het niet doen hoor, maakt je een opgepropte worst."

Voor wie nooit kleren koopt maar wel naar de Etos gaat omdat je een tijgersjaal krijgt bij besteding van 25 euro:
Het 'Heeft u nog vragen over dit product'-type
Een vakkundig getrainde parttime werkende huisvrouw voor wie een baan als apotheker te hoog gegrepen was, staat je bij de drogist met verve bij. Je kunt bij haar nog geen pak zakdoekjes afrekenen zonder dat ze je vraagt of je wel weet hoe je je neus moet snuiten.