Waarom is het zoeken van een stage toch zo fucking kut?

Beeld: Hanna Whittle

Stagelopen kan afschuwelijk zijn. Maar de zoektocht naar een plek om 5 maanden lang te slacken is minstens net zo kut.

Die verloopt namelijk zo:

1) Ga eerst maar langs die doodsaaie stagemarkt
Hier staan verveelde derdejaars met een uitgeleefde kop bij een kraampje. Ze vertellen zonder een greintje passie hoe 'fantastisch' zij het vonden om een halfjaar onbetaald lunch te maken voor 480 ondankbare medewerkers. Je struint verplicht over deze deprimerende braderie, omdat je al een jaar lang aanhoort van je school hoe lifechanging (en verplicht) een stage gaat zijn. Het enige wat je eraan overhoudt zijn wat gratis pennen, notitieboekjes en een domme condoomverpakking van een saai marketingbedrijf dat jongeren wilt triggeren met fucksex.

2) Stagevacatures zijn één grote leugen
Na wekenlang scrollen door YoungCapital, Stageplaza en Mediastages, concludeer je dat elke vacature dezelfde bullshit verkoopt. Dit is wat ze zeggen en wat ze eigenlijk bedoelen:

  • Je bouwt een enorm netwerk op waar je de rest van je leven van gaat profiteren! = Je zet koffie voor elke verdieping van deze Twin Tower in Almere en niemand bedankt je
  • Na deze stage heb je kennis van bijna alles = Je hebt een halfjaar gedaan om het archief van 1828 - 2018 te digitaliseren
  • Je levert een grootse bijdrage aan het productieproces = Je haalt coke bij een freaky dealer voor de handtastelijke CEO van het bedrijf

3) Je komt erachter dat je eigenlijk niets kan
Je voldoet aan geen enkele eis in de vacature: je hebt geen rijbewijs, geen propedeuse en de enige kennis van Excel die je hebt opgedaan was die keer toen je dit programma per ongeluk opende toen je Word wilde aanklikken. Je cv bestaat uit het scannen van Arja's boodschappen en het bijvullen van de gewassen spinazie in de Jumbo om de hoek. Ook heb je absoluut geen 9 tot 5 mentaliteit. Wat ze daarmee bedoelen is namelijk dat jij 7 dagen in de week tot half 1 's nachts doorwerkt, zodat de rest van je 'collega'tjes' hem om 16.00 uur kan boeken.

4) Je copypastet je motivatiebrief naar zoveel mogelijk stageplekken
In elke brief staat toch hetzelfde geslijm dat compleet op niets is gebaseerd. Je hebt dan ook een invul-motivatiebrief voor jezelf gemaakt:

  • "Al van kinds af aan droom ik van een stageplek bij vul naam bedrijf in"
  • "Ik ben exact wat naam bedrijf nodig heeft: een ontzettend ambitieus, intelligent persoon én een waar zonnetje in huis. Een doorzetter, sociaal, integer en onderdanig wanneer nodig!"
  • "In mijn vrije tijd print ik graag dingen uit, haal ik het liefst frappucinno's voor collega's die m'n naam weigeren te onthouden en rijd ik gratis vage kennissen naar de andere kant van het land! Hoe fantastisch zou het zijn zijn als ik dit voor naam bedrijf mag doen?!"

5) Ondertussen hebben je klasgenoten al een plek bij Philips, Heineken en NOS op 3
Je hebt je SLB'er het hele jaar nog niet gezien, tot ze een college organiseert om te vertellen dat je 1.5 jaar studievertraging oploopt als je binnen 48 uur nog geen stage hebt. Dan wijst ze erop dat de rest van je klas wél al een stage heeft en dat dit hele kutcollege voor jou is georganiseerd. Zodra je klasgenoot Sterre je ziet, rent ze dan ook op je af om met veel te veel enthousiaste consumptie te vertellen dat zij 'echt een supersonisch epische plek heeft binnengesleept bij haar droomstage!' Met haar vieze heksengrijns zegt ze dat het jou ook écht wel gaat lukken om binnen te komen bij KPMG, als je nog maar even doorzet!

6) Na je 152e brief ben je ein-de-lijk aangenomen!!!
Op de eerste 151 emails ontving je niet eens een reactie of een out-of-office bericht. Maar nu heb je eindelijk iets gevonden! Helaas keurt de school je stage af. De organisatie heeft tenslottemaar 24 medewerkers, terwijl de eis toch echt 25 is. Gelukkig is de school zo vrij om je te plaatsen bij Tanja in de kantine om toch nog wat relevante werkervaring op te doen! Geweldig, nu heb je 5 maanden de tijd om dat broodje kipcorn met curry te perfectioneren!