Waarom moet je mensen altijd zo overtuigen dat je écht ziek bent?

Beeld: Hanna Whittle

Voordat jij een beetje meelij van de mensen om je heen kan verwachten moet je eerst liters bloed via je anus verliezen en daar foto's van versturen, anders gelooft namelijk geen hond dat je ziek bent. Het zit zo ingebakken dat ziek zijn een smoesje is, doordat je tijdens je middelbareschooltijd vier keer in de week een wortelkanaalbehandeling had. Daarom geloven mensen zelfs bij deze vreselijke ziektes nog steeds niet dat je echt ziek bent. Wij luisterden een paar gesprekken af tussen zeer zieke mensen en hun ongelovige rotvrienden:

1. Terminale kanker

Sophie: "Ik heb nu een aantal zware chemokuur behandelingen achter de rug en merk dat mijn haar begint uit te vallen... Ik ben met mijn mama opzoek gegaan naar pruiken van echt haar, maar we hebben niet veel geld waardoor de meeste pruiken te duur zijn. Kan wel wat steun gebruiken, want trek het gewoon echt ff niet meer."

Lieve: "Ik zie anders vrij weinig van die haaruitval van je. En zo vaak heb ik je nog niet horen praten over dat je ziek bent? Ik weet niet hoor, maar waarom verzin jij zomaar dingen? Wil eerst wel even bewijs zijn in de vorm van een duidelijke MRI-scan waarop die zogenaamde tumor van je goed te zien is. Doe je dit om Remco terug te krijgen? Jij gaat echt veel te ver!"

2. Longinfarct

Hanneke: "Ik had al een paar dagen last van een drukkend geval en vlijmscherpe steken in mijn borst maar dacht dat het kwam door dat half uurtje groepscardio in het park van een week ervoor. Uiteindelijk ben ik met gierende banden afgevoerd naar het ziekenhuis omdat ik een zware longinfarct had. Ik heb ook een zware vorm van suikerziekte waardoor ik zeer zwaarlijvig ben. Door alle ophopingen van vet voor mijn longen konden ze er niet goed bij tijdens de operatie. Hierdoor heb ik lang met zuurstoftekort gezeten en heb ik nu nog maar 1% longinhoud over."

Tante: "In mijn tijd hadden we nog de tering hoor wijfie, dat waren nog eens tijden! Ik denk dat het wel meevalt met dat longinfarct van je. Infarcten zijn sowieso bedacht door de medische wereld om hypochondriërs te laten stoppen met al dat gezeur van ze. Jij kan er ook wel wat van, sjongjonge! Vroeger waren het nog is tijden toen ik voor de hele familie aardappels moest schillen voor de andijvie stamppot met spekjes, daar raakte je pas uitgeput van!"

3. Hartaanval en dwarslaesie

Hans: Ik was met de fiets op weg naar mijn werk toen ik ineens een drukkend gevoel op mijn borst voelde. Ik kreeg het erg benauw en ik raakte uiteindelijk buiten bewustzijn en ben ik voor een langsdenderende tram gevallen die ergens halverwege mijn romp over me heen is gereden. Ik breng nu mijn dagen door in bed en denk constant aan zelfmoord, maar dat kan niet doordat ik verlamd ben. De levenseinde kliniek is mijn laatste kans, maar zij werken ook niet mee. Ik ben een wrak!"

Pommelien: "Pff ja ik ben laatst ook van m'n fiets gevallen, pols gebroken! Moet mij weer overkomen, zo irritant allemaal. Oh is het trouwens een tijdelijke dwarslaesie? Kop op, dat is zo weer over hoor. Kindjes in Afrika hebben het zwaarder dan jij!"

4. Clusterhoofdpijn

Bram: "Het begon op mijn vijfentwintigste, rond de dertig aanvallen per dag. Ik leef in constante angst. Een aanval voelt alsof er miljoenen messen in mijn hoofd worden gestoken. Ik kan op zo'n moment alleen maar gillen van de pijn en zit in een elektrische rolstoel omdat ik elk moment een aanval kan krijgen. Zo'n aanval kan gevaarlijk zijn omdat ik volledig buiten mijzelf treed op zo'n moment. Ik heb 24 uur per dag iemand bij me die er moet zijn tijdens een aanval zodat ik mezelf niet beschadig. Genieten van het leven lukt helaas niet meer."

Moeders: "Bram er hangt echt een zieke lijkenlucht om je heen, kom jij je bed überhaupt nog wel uit? Je vader heeft ook wel is last van pijntjes rondom mijn slaap en oren, maar hij blijft ook niet hele dagen in bed? Weet je zeker dat er echt wat aan de hand is? De jeugd is tegenwoordig zo lui en jij doet daar even hard een mee Bram, wat is dat toch? Ik dacht echt dat papa en ik persoonlijke verzorging in de opvoeding hadden meegenomen, maar blijkbaar lap jij dat totaal aan je laars. Heel jammerlijk."