Beeld: Hanna M. Whittle

Dit is hoe rechtse mensen blijkbaar denken dat hun slappe scheldwoorden, zoals 'deugmens' en 'moraalridder', op linkse mensen overkomen:

We worden er verdrietig van!

Je noemt me politiek correct, en... mijn hart breekt! Dit is te confronterend. De bewering dat ik anderen graag gelijk behandel, au, de pijn! De pijn van het imago hebben respectvol te zijn jegens mijn medemens. Blijkbaar denk je dat ik liever geen mensen discrimineer of beledig. Dat hakt er behoorlijk in. Dit verdriet zal ik nog lang met mee dragen. Waarschijnlijk tot aan mijn graf. :(

We worden er kwaad van!

WAAAAAAAT?! JIJ DURFT MIJ GODVERDOMME EEN DEUGMENS TE NOEMEN? WEET JE WEL WAT VOOR GROVE AANTIJGING DAT IS, OM TE BEWEREN DAT IEMAND DEUGT? DAT IS LASTER! HET IS NET ZOIETS ALS ZEGGEN DAT IK OUDE VROUWTJES BEROOF, OF KINDEREN SLA! IK PIK DIT NIET! ALS JE NOG ÉÉN KEER BEWEERT DAT IK DEUG, DAN VERKRACHT IK JE KAT!

We worden er onzeker van!

Oh jeetje. Een moraalridder, ik? Echt? Oei. Nee toch? Ben ik iemand die onderscheid maak tussen goed en kwaad, en zich vervolgens hard maakt voor goed? Jeetje. Ik mag toch hopen van niet. Ik vind goed en slecht gewoon hetzelfde hoor! Denk ik? Oh jeetje. Wie ben ik? Mama?

We worden er beschaamd van!

Nee. NEE! Noem me alsjeblieft geen fatsoenrakker. Niet het f-woord. Alsjeblieft. Heb genade! IK SMEEK JE. Ik kan wel door de grond zakken. Wat als mijn ouders erachter komen? Wat als zij horen dat ik fatsoen heb? Onze familienaam zal voor altijd bezoedeld zijn. Ze onterven me. Spaar me toch! SPAAR MIJ!

We worden er wanhopig van!

Mijn grootste nachtmerrie is uitgekomen. Ik ben een gutmensch genoemd. Ik... Oh mijn god. Hoe nu verder? Hoe kan ik nu nog met mezelf leven? Hoe leef je met de stempel een goed mens te zijn? Dat is... dat is gewoon te veel gevraagd. Ik wil niet verder. Ik zet Crawling van Linkin Park op en stap met een scheermesje in de badkuip. Vaarwel, wrede wereld.