_{Beeld: Hanna Whittle}

Niemand neemt voor z'n plezier een lege Connexxion-regioliner die om de minuut stopt in een leeg weiland. Niemand geniet van een staplaats in een GVB-bus vol zweterige backpackers, trolleys en Japanners die bij elke halte vragen 'This central station yes?!' En de chauffeurs maken het reizen met hun anti-comfort-koekblik al helemaal niet draaglijker.

Dit zijn de enige twee types buschauffeurs die er bestaan in dit land:

Theo, de buschauffeur die z'n baan haat en jou dat kwalijk neemt

Theo (57): Haat me baan, daarom deed ik alsof ik je niet zag staan bij die halte.

Theo is een hele norse man die al ruim veertig jaar het leven deelt met zijn hele norse vrouw Bernadini. Hij is net zo uitgekeken op vrouwlief als op zijn baan als buschauffeur. Dit brok opgekropte woede vergeet daarom iedere dag steevast zijn hart. En dat merk je aan zijn gevoel voor klantvriendelijkheid:

1. Theo peinst er niet over instappende reizigers te begroeten of één van zijn worstige vingers op te steken. Soms doet hij alsof 'ie wat met foldertjes en veiligheidsvoorschriften aan het rommelen is, om maar geen contact te hoeven maken met de mensen die z'n loon betalen.

• Doet hij dat bij hoge uitzondering wel, dan gaat dat gepaard met een dikke, vermoeide zucht en een 'Schiet nou eens op wijffie, ik heb niet de hele godganse dag hè!' of een 'Je heb geluk dat ik voor je ben gestopt, je had je arm niet ver genoeg uitgestoke hè. Ja hè.' Theo maakt dan trouwens geen oogcontact met je. Hij mompelt alleen wat voor zich uit en doet of 'ie op de weg moet letten terwijl de bus stilstaat.

• Zeker als je een papieren kaartje koopt deelt Theo blikken uit die dodelijker zijn dan een omhelzing met een fascistische kogelvis. Als je dan ook nog eens per ongeluk wat munten laat vallen zal hij z'n lijkenadem in je gezicht uitzuchten.

• Eigenlijk heb je in dat geval nog geluk. Theo laat je ook graag in de kou staan als de bus een beetje vol begint te raken. 'De bus is vol. Vol is vol! Net als Nederland!' roept Theo je dan toe, voordat hij de schuifdeuren in je gezicht laat dichtklapperen.

• Ook rijdt Theo je halte graag voorbij, gewoon omdat hij tien seconden achterloopt op schema. Dat tweederde van de reizigers de bus dan niet haalt vindt hij een verwerpelijke klacht: 'Die vieze jonge generatie. Altijd maar klage, klage, klage. Ik moet tot mijn tachtigste doorwerreke straks. Met me slechte rug. Daar hoor je nou nooit is iemand over.'

• Voor de inzittenden is het ook geen pretje om Theo aan het roer te hebben. De vijftiger rijdt namelijk gevaarlijk snel voor zijn leeftijd. Zó snel dat hij genoeg tijd heeft om bij een Texaco onderweg ff lekker een broodje bal uit 't vet te kunnen halen en een paar sjekkies te draaien.

• Als er dan iemand wat van zegt, is Theo niet te beroerd om die persoon even hoogstpersoonlijk via de intercom op haar plek te zetten: 'Wijffie met de grijze hoed, ontneem jij mij nou het recht op pauze? Ik heb hastikke last van mijn rug. Daar wel is aan gedacht? Nee hè?'

• Ook vergeet Theo meestal je halte. Hij hoort gewoon niet dat je op stop drukte, omdat hij snoeihard 'Laura' van Jan Smit op repeat heeft staan (op dat nummer had hij voor het laatst seks met zijn vrouw Bernadini, in 2005).

• Overigens is hij er altijd van overtuigd dat jij niet hebt ingecheckt en gebruikt ook daar de intercom voor: 'Wijffie met het grijze truitje, jij hebt niet niet ingecheckt hè? Nee hè? Dat is diefstal hè. Ik kan je er zonder pardon uit zette mevrouwtje.'

• Theo geniet graag van een lekkere snack tijdens z'n werk, maar als jij als reiziger een broodje gaat eten in de bus, zijn bij deze boze man de rapen gaar. Hij zal zich genoodzaakt voelen de bus rap tot stilstand te brengen en zes vriendjes van de ME te bellen om je te komen oppikken. Zij drukken je dan met een goede dosis 'zinnig geweld' tegen een bushokje. Theo zal naderhand bij Hart van Nederland verhaal doen: 'Ik voelde me gewoon hastikke onveilig toen die man in ze Noord-Afrikaanse accent weigerde z'n sjabatta weg te doen. Eerst Parijs, toen Brussel, toen Nice. Het kan zo maar weer gebeuren hè, ook hier in IJmuiden.'

Ferdi, de buschauffeur die gewoon z'n werk doet

Ferdi (49): Goeiemoggel ja toch!

1. Deze chauffeur is blij met zijn werk, komt op tijd, begroet je normaal en houdt daarna vriendelijk z'n bek.