Waarom zijn sommige mensen toch zo goed in het vriendelijk beledigen van anderen?

Beeld: Hanna Whittle

Best veel mensen zijn sneaky: ze zeggen het één, maar ondertussen bedoelen ze het ander. Dit is hoe ze keer op keer de medemens kapot weten te maken.

'Ik wil niet onbeleefd zijn hoor, maar…'

Iedereen die dit met een strak gezicht zegt, gaat iets heel onbeleefds uitspreken en durft daar niet eerlijk voor uit te komen. Schrik daarom niet als je bijvoorbeeld voor die special someone hebt gekookt en tijdens het eten ineens hoort 'Ik wil niet onbeleefd zijn hoor, maar dit eten mist peper en zout, de aardappelen zijn niet goed gekookt, het vlees is gitzwart, ik zie twee hondenhaartjes en ik heb eigenlijk nog nooit zoiets goors in mijn mond gehad, beloof me dat je nooit meer voor een levend wezen zult koken.' Vanaf nu kan je dit zien aankomen en z'n tong afsnijden voor hij bij 'onbeleefd' is aangekomen.

'Ik wil niet veel zeggen, maar…'

Zodra je deze woorden hoort, is het van groot belang een comfortabele leunstoel en rustgevende Celestial Sleepytime thee erbij te pakken. Maak het jezelf gemakkelijk, hou die hete mok met twee handen vast en bereid je voor op iemand die juist HEEL VEEL gaat zeggen. Zorg voor extra gemak door je leunstoel strategisch voor de tv te zetten en op Omroep MAX in te schakelen. Dan kan je met een schuin oog wegdromen, terwijl je doet alsof je aandachtig luistert. 'Ik wil niet veel zeggen, maar…' komt standaard neer op 'Ik ga de oren van je kop lullen.'

'Ik durf het biiijjjna niet te vragen, maar…'

Deze zin betekent in gewoon Nederlands dat iemand staat te popelen om iets brutaals te vragen. Iets als 'Ik durf het bijna niet te vragen, maar zijn die tieten echt?' Wees er daarom snel bij. Kap de zin af met een 'Geen probleem, ik durf ook niet alles', beuk deze persoon aan de kant met je plastic memmen en been met opgeheven hoofd weg.

'Ik doe dit normaal nooit, maar…'

Je hebt eindelijk een meisje van jouw leeftijd als collega en gaat na werk nog even met haar winkelen. In het pashokje bij de H&M haalt ze ineens een tang uit haar tas. Nadat ze de tang een teder kusje geeft, breekt ze vlot de beveiligingstag van een gebreide tuniek los en stopt hem in haar tas. Terwijl je in shock naar haar kijkt, zegt ze 'Ik doe dit normaal nooit, maar ik vind deze zo leuk! Zullen we zo naar de Zara, ze hebben daar hele leuke off-shoulder tops.' Ga nooit meer met deze chick winkelen, ze doet dit zeven dagen per week, omdat ze een professionele winkeldief is.

'Met alle respect, maar…'

Je kunt er gif op innemen dat deze aankondiging zal uitlopen op een klap in je gezicht: 'Met alle respect, maar als je vader niet aan longkanker had willen doodgaan, had hij maar niet zoveel moeten paffen.'

'Ik ben geen racist, maar…'

Dit is een klassieker in de racisme-scene. Altijd volgt na de 'maar' iets ZEER racistisch: 'Ik ben ab-so-luut geen racist, maar als mijn dochter met een Marokkaan thuiskomt, zal ik Ria vragen voor het eerst in onze levens het eten te kruiden. Met rattengif.'

'Ik moet eigenlijk weg, maar…'

Zinnen die zo beginnen, komen vooral van mensen die social media bekladden met #blessed #thegoodlife #workhardplayhard, maar ondertussen eenzaam en alleen onder een fleece-dekentje op de bank zitten. Het is altijd codetaal voor 'Ik heb geen ene moer te doen, maar ik wil graag dat je denkt dat ik een heel druk bestaan heb.'

'Ik bedoel hier verder niks mee, maar…'

De persoon die een zin zo begint, bedoelt altijd overal heel erg veel mee. 'Ik bedoel hier verder niets mee, maar je stink uit je bek.' Het is toch logisch dat dit een call to action is? Waarom niet gewoon zeggen 'Je stinkt onwijs uit je bek, doe er iets aan.' Want als je zegt 'Ik bedoel hier verder niks mee, maar...' kan deze smeerpijp denken dat het volstrekt normaal is om de volgende keer gewoon weer in je gezicht te meuren. Je bedoelt er tenslotte niks mee.

'Ik wil je niet laten schrikken, maar…'

Pak snel iets beet, doe je ogen dicht en adem rustig in en uit. Door wat er nu gaat komen, zal je je gegarandeerd het apelazarus schrikken. Waarom zetten mensen elkaar toch zo op het verkeerde been? Het zou toch veel duidelijker zijn als die twee politiemannen bij je voordeur meteen zeggen: 'Mevrouw, wat ik u nu ga zeggen, gaat u een hartverzakking geven. Uw hele familie is geëlektrocuteerd toen iemand tijdens het bootritje in de Fata Morgana een iPhone 7 in het water liet vallen.'

'Ik wil niet moeilijk doen, maar…'

Ugh bah! Iemand gaat nu heel moeilijk doen. Haal daarom vlug een geodriehoek, passer en rekenmachine uit je etui tevoorschijn. Je kan alle hulp gebruiken om deze persoon en z'n interessantdoenerij te ontcijferen.